Search results
Manteldieren (Tunicata) zijn een onderstam van in zee levende ongewervelde dieren. Manteldieren maken deel uit van de chordadieren, en zijn zodoende nauw verwant aan de schedellozen en gewervelden. Een bekende groep binnen de manteldieren zijn de zakpijpen. De manteldieren worden soms ook wel aangeduid met Urochordata, maar deze naam wordt niet ...
De chorda dorsalis (van Latijn chorda ( darm ), dorsum ( rug ); Engels: notochord) is een flexibel, staafvormig orgaan van embryo's van chordadieren (Chordata) waaruit bij de meeste gewervelde dieren zich de tussenwervelschijven ontwikkelen. Het bestaat uit elastisch weefsel in het mesoderme gedeelte van het embryo, aan de rugzijde tussen de ...
Portaal. Biologie. De Gnathostomata of kaakdieren zijn een groep van dieren die behoort tot de chordadieren (Chordata). De groep wordt gekenmerkt door het bezit van kraakbeenachtige kaken die door de meeste anatomen worden geïnterpreteerd als de eerste kieuwboog . Andere kenmerken van deze groep: De kieuwboog is intern ten opzichte van de kieuwen.
Chordadieren (Chordata) vormen een stam in het dierenrijk, waartoe de gewervelden, slijmprikken, manteldieren en lancetvisjes behoren. De stam omvat alle dieren die, althans in aanleg, een chorda hebben. Dit is een elastische, weefselachtige streng die langs de gehele rug van het dier loopt. Van de oorspronkelijke chorda is meestal alleen in ...
En zijn zoogdieren geen chordadieren dan? Fedor 9 feb 2006 21:19 (CET) [ reageer] Zoogdieren zijn ontstaan uit chordadieren, maar volgens wetenschappers hebben ze een ruggengraat, en geen chorda meer. Oh jawel hoor èn of ze een notochord hebben. Lees het artikel eerst aub.
Lancetvisjes. De lancetvisjes of schedellozen (Cephalochordata) vormen een onderstam van de chordadieren (Chordata). Het omvat de gelijknamige familie van de lancetvisjes ( Branchiostomatidae) met dertig soorten, verdeeld over drie families met elk een geslacht. [1] Verder zijn er een aantal uitgestorven fossiele soorten bekend, waaronder de ...
Holenbeer. De holenbeer ( Ursus spelaeus) [1] was een grote berensoort die leefde tijdens het Pleistoceen. Hij kwam voor in grote delen van Europa, van het zuiden van Engeland tot in de Kaukasus. De mannelijke exemplaren konden tot 3,5 meter hoog zijn wanneer ze op hun achterpoten stonden en tot rond 600 kilo wegen.
